Een mens zou geneigd kunnen zijn te denken dat de salsa uitsluitend een mannen-aangelegenheid is, maar als je wat dichterbij gaat kijken, merk je dat er, in de loop der tijden, best wel wat vrouwelijke toonaangevende figuren geweest zijn. Celia Cruz is daarbij de naam die vanzelfsprekend het meest in het oog springt, maar er waren ook mensen als La Lupe en, meer recent, Gloria Estefan en Albita Rodriguez. Het is in dat rijtje dat we Marta Elena mogen bijschrijven.

De dame werd als Marta Elena Perez in Havana, Cuba geboren en debuteerde al op jonge leeftijd in allerlei schoolvoorstellingen. Ze ontwikkelde zich in geen tijd tot componiste, percussioniste, zangeres en bandleader en toerde de halve wereld rond, als lid van allerlei koren en bands en ze besloot in 2011 naar Canada te verkassen. Toronto werd haar nieuwe thuishaven en ze werd er al snel opgenomen in de niet eens zo kleine kolonie van Cubaanse muzikanten, die er huis houden en zo kon je haar aantreffen aan de zijde van Hilario Duran en in de band Anacaona. Gaandeweg gingen haar composities er voor zorgen dat zij meer en meer op de voorgrond trad en zelf eigen bands ging samenstellen, nu eens een septet, dan een kwartet en af en toe zelfs een heuse big band. Enkele singles volgden en nu is er, met enige Covid-vertraging, de debuut-CD onder eigen naam. Die werd in 2020 opgenomen en verscheen eind vorig jaar in Canada, maar maakt nu pas de oversteek naar Europa. Die is door en door puur van de hedendaagse salsa doordrongen: helemaal op de traditie gebaseerd, met uitsluitend composities van de hand van Marta Elena, in arrangementen van Hilario Duran, die haar zonder omwegen “de onbetwiste n°1 van de salsa-zangeressen van de Canadese scene” noemt.

De acht songs tikken samen ruim boven de veertig minuten af en een paar van de tracks waren al vooraf op single gelanceerd als appetizer. Resultaat is een erg goed onthaalde plaat en, daaruit volgend, de ene uitverkochte show na de andere. Iets doet mij vermoeden dat we deze dame en haar kompanen deze zomer wel eens zouden kunnen zien opduiken op onze Europese podia en daar mag serieus naar uitgekeken worden: wat Marta Elena brengt, is een wervelende, retenstrakke, sexy en bijzonder goed gespeelde en gezongen cocktail van salsa, waarbij je onmogelijk stil kunt blijven staan of zitten. Als je nummers als “Siendo Mujer”, “Que Quenen Los Cueros” of “Aqui esto Yo” hoort, kun je er niet omheen: hier staat een weliswaar jonge, maar toch doorgewinterde muzikante en zangeres, die de hele trukendoos van de salsa in haar binnenzak heeft zitten en daar naar believen elementen uit tevoorschijn tovert: op het ene moment is dat een percussiepartij die je omver roffelt, wat verderop word je letterlijk van je sokken geblazen door de trompetten of de trombone en daar bovenuit, keer op keer, is er de wervende en wervelende stem van Marta Elena. Wie nood heeft aan een feestje en de daarbij passende muziek, hoeft momenteel niet ver te gaan zoeken: deze CD heeft het allemaal in huis. Klasse, grote klasse!

(Dani Heyvaert)